Mungkin entri kali nie agak panjang.. sudi2kan la bc sampai habis ye...hihi... hr nie tergerak jari nk taip entri baru sbb hr nie 1 April...hihi.. ade ape ngan 1 april?? sbb dah genap sebulan kte kawen!!! kalau dlu sblum kawen.. rase mcm cepatnye masa berlalu sebab fikirkan persiapan bnyk lg tk selesai.. tp skrg lepas kawen pon rase mcm cepat jee... tau2.. eh dah sebulan rupanya kn... kita belum share apa2 pun lg sikit2 perasaaan n kehidupan lepas kawen... nti tunggu next entri ye.. entri kali nie.. tetbe sy nk share kn sesuatu... pahit manis perjalanan hidup sebelum kawen... mari membaca!!! ^_^,,
tengok tuu.. dlm bnyk2 icon sedih..ade jgk stu smiley... so dlm bnyk2 kisah pahit kte..pasti akan ade jgk yg akan buat kte tersenyum kn... :)
tak semua org sudi nk share experience hidup mereka.. tp ape yg sy nk share bknlah keseluruhan.. ade cerita.. yg cukuplah sekadar diri kita sndiri dan org2 tertentu dlm hidup kita yg tahu... tp sy suka nk share cerita nie sbb ianya pengalaman hidup yg sgt2 berharga dlm hidup sy... n hope ianya bg serba sikit panduan kpd adik2 kt luar sane... :)
jujurnya.. sy bkn dilahirkn dlm sebuah keluarga yg mewah..senang..berada... tp cukuplah dengan apa yg ibu ayah sy sediakan sejak kecik smpailah sekarang.. mkn pakai cukup..agama cukup.. paling penting kasih sayang cukup.. kasih sayang yg tak pernah belah bagi.. kasih sayang yang tkkan ade galang gantinya... sampailah skrg dah berada di bwh naungan suami.. suami yg dah take over tanggungjawab tersebut...
sy tk dimewahkan dengan duit... tp sy dimewahkan dengan perhatian dan kasih sayang... sebab tu sy cukup hargai duit..kesenangan..kemewahan..kemudahan... bg sy..kalau kte berusaha utk dapatkan sesuatu tu dengan titik peluh dan usaha kita sendiri..kita akan sangat menghargainya....
perkara tu terbawak2 smpai la sy masuk universiti... duit ade je kt tgn mse zaman blaja.. tu pun still jimat2... beli keperluan nk hias diri..ala kadar je.. kdg2 rase mcm nk beli tudung rm30..bnyknye duit nk bazir beli tudung mcm tu.. sedangkan duit yg ade cukup je.. itu la sy.. bkn kedekut..tp perasaan menghargai duit tu sgt menebal... ble duit kt tgn dah habis...mesti la kne mnta kt parents... tp selagi duit yg ade cukup..selagi tu akn diam... smpai kdg2 kt purse tnggl rm2 je.. brulah bgtaw parents ckp dah tkde duet... bkn parents tk mampu mse tu.. dorang dah able dah nk bg duet belanja lebih dr cukup... tp mmg sikap sy mcm tu.... ble kenang2kn balek zaman tu.. sebak n sayu pon ade..
tp Alhamdulillah... berjaya lalui 4 thun kt u dengan jayanya... mse final sem je.. mse tu mmg rase sgt2 memerlukan kenderaan... mcm dah malu asyik nk susahkan org hntar ke sana sini.. pinjam kenderaan org nk pegi mane2.. then nekad nk ade sebiji mtor... tu pun kumpul baki2 duet ptptn... selebihnya tk cukup bru mnx kt parents... dpt la sebijik motor... yeay!!! akhirnye mse final sem dpt sebiji mto bru...
habis stadi...sambung prktikal... sy akui origin org Johor ok... then selok-belok kl mmg zero.. taw la jgk sikit2...tp stil mcm blur2... tetbe kne prktikal kt s.alam... luckily ade my fren.. named ekin... dy n family dy yg bnyk tolong sepanjang tempoh prktikal..jasa dorang pun tkkan terbalas... i owed them very much!!! tp suka-duka yg ktorang lalui mse tu pun sgt2 menguji...
sy bwk moto sendiri..dy pon bwk moto sendiri.. mse mula nk dtg s.alam.. ktorang naek moto.. dpd sungai besar smpai s.alam... try to imagine??!!! kami pompuan..bkn laki... tp apa saja diharungi demi pelajaran...
sesat jalan sama2... berhujan dalam perjalanan... jatuh moto... pernah sekali..drpd seksyen 7..pegi aeon bkt.raja naek moto... balek dah malam..then sesat..lepastu hujan yg maha lebat... smpai rumah dah tengah malam menggigil2... maklum la.. awl lg mse tu..tp gatal nk pegi jalan jauh2... Ya Allah.. Tuhan je yg taw perasaan kami berdua mase tu... tp tu la kenangan manis yg boleh diingat kembali... kepayahan yg bnyk mengajar kami erti hidup...
habis je prktikal... Alhamdulillah sgt2... syukur tak terhingga... sy pegi intvw n trus dpt kje... Allah maha Besar... walaupun private sector je.. tp sy ttp sgt bersyukur... jalan tu Allah da bukak utk sy teruskan perjalanan... awl2 kje pun stil guna moto... bila hujan masih lagi kene berhujan pegi balek kje... cuma penunggang motosikal yg akan memahami how a motorbike rider's feels on the road esp during rain... sdihh sgt..bila kereta..lori lalu sebelah.. kita nie mcm tk wujud... laju je dorang lalu... air percik2 kt kte.... tambah perasaan mse tu jauh dr family..tkde sesape...pompuan lak tuu... (tp kte kuat)...
1st gaji dah niat nk bg parents n adik beradik rase duet gaji... ingt g..belikan ibu hp..even murah je... belanja adik-beradik makan... mse tu klau nk balek s.alam stil naek bas... ingt g ayah hntar g bsten..mse nk kua kete.. salam ngan ayah sempat selitkn duet kt tgn bg kt ayah... mse tu sedih tktaw knp.. jz ckp kt ayah..nie duet gaji 1st eza.. tk seberapa yg eza leh bg..ni je.. tk boleh tngok muka ayah dah mse tu trus naek bas sbb sebak.. kalau pandang nti mst mengalir air mate... mse tu masih jimat2 jgk sbb nekad nk kumpul duet beli kete.. tknk naek moto dah...(kalau la ayah bole bc sume nie...)
n at last smpai la skrg... masih bekerja kt tmpt yg same... almost a year... moga2 ade rezeki lebih baik nanti... jumpa jodoh pon lepas kerja... :) mse tu bru taw btul rupa2nya nasihat org.. tk perlu terlalu serius nk bercinta... Allah dah ttpkan yg terbaik utk kte.. bila tiba masa yg sesuai..n tepat pada masanya... Allah ttp akn satukan jgk...
Saya sgt bersyukur...even satu masa dulu..mmg kepayahan yg saya rasai... tp Allah dah balas semuanya... tanpa bantuan keluarga... tk mungkin sy mampu jadi seperti hr nie.. sbb tu sy sanggup ketepikan segala mcm perkara lain.. hanya untuk keluarga...DEMI KELUARGA... sy tk pernah bangga dengan ape yg sy ade hr nie..sbb sy stil sama mcm org lain... tp skurang2nye sy puas ht sbb perit jerih sy selama nie dah berbayar...
Pesanan pd adik2... sayangilah ibu ayah anda..hargailah mereka.. jgn terlalu leka dengan kesenangan... tp berusahalah utk sentiasa tingkatkan kehidupan...
sy cerita sume nie bkn nk tunjuk baik.. jauh skali nk berbangga2... sy percaya..setiap dr kite pun pasti ade kisah tersendiri yg mungkin jauh lebih berliku dr sy... btul org dulu2 kate hidup mcm roda.. kdg kt atas..kdg kt bawah.. so pesiapkanlah diri... bila senang..jgn terlalu leka... kne la menyimpan jgk... bila ssh...berusahalah... Allah dengar rintih ht kte.. Allah tu kan adil... asalkan kte iklas...bersabarlah...yg pnting usaha.. mungkin belum masanya.. tiba masanya nti... kita pasti akan tersenyum bahagia...
-nukilan-
~eza~
